U-Poezie

Voetsiusstraat

Liefde voor geschiedenis

Liefde voor geschiedenis Tussen gotische muren oud en stil, waar de geschiedenis zich ontvouwt in steen en kil, fluisterende gebeeldhouwde stenen van dagen her, van gebeden zacht en fluisteren, door de eeuwen heen. Fontein speelt met de zon en schaduwt schitteringen, een schrijvende hand in een bronzen boek, heel stil, en toch een stem die spreekt, waar de wind door bogen tocht. Hier ademt rust, hier zingt het groen, mijn hof van stilte, om in te vertoeven, waar wie goed luistert en zachtjes hoort, de wind draagt Utrechts verleden voort.

Lees verder »

Vergane Glorie

De ochtendzon streelt zacht de stad, Haar stralen strijken over oude voetstappen. De Domtoren, trots van de kanunniken, al eeuwenlang wijzend naar de hemel. Haar schaduw koud op het plein. Waar ooit Romeinen waakten. Vergane glorie voor altijd. Herleeft de stad in het ochtend gloren.

Lees verder »
Zocherpark

Utrecht Ontwaakt

De oude stad Utrecht ontwaakt opgewarmd door de ochtendzon. Herfst begint, de lucht fris en vochtig, het natte steen ademt de nacht nog uit. Straten glimmen, vangen zacht het licht, een spiegel van de nieuwe dag.

Lees verder »