Waar geloof, stad en licht samenkomen In mijn vorige blog https://www.brockys-oog.nl/kerken-in-utrecht-deel-1/  schreef ik over de kapittelkerken van Utrecht, de indrukwekkende middeleeuwse bouwwerken, die ooit het domein waren van kanunniken de geestelijken en geleerdheid, maar waar gewone burgers niet mochten komen. Maar er waren ook kerken die wél onderdeel waren van het dagelijkse stadsleven en dat waren de parochiekerken. En juist daar, waar de stad ademde en mensen samenkwamen, vind ik als fotograaf het hart van Utrecht. De gotische Domkerk, met haar hoge gewelven en monumentale stilte, is een plek van overweldiging. Ik kom er graag. Niet alleen om haar geschiedenis te voelen, maar om te zoeken naar het moment waarop het licht een zuil streelt, of een schaduw zich langs de eeuwenoude stenen vleit. De Domkerk was ooit voorbehouden aan de geestelijken, maar vandaag mag iedereen binnenlopen, wat een mooie omkering van vroeger tijden is. Toch voel je het verschil