De ochtendzon streelt zacht de stad, Haar stralen strijken over oude voetstappen. De Domtoren, trots van de kanunniken, al eeuwenlang wijzend naar de hemel. Haar schaduw koud op het plein. Waar ooit Romeinen waakten. Vergane glorie voor altijd. Herleeft de stad in het ochtend gloren.

De oude stad Utrecht ontwaakt opgewarmd door de ochtendzon. Herfst begint, de lucht fris en vochtig, het natte steen ademt de nacht nog uit. Straten glimmen, vangen zacht het licht, een spiegel van de nieuwe dag.